woensdag 31 augustus 2011

Jaren van verandering


Op 1 april 1925 neemt Drieënhuizen de melkinrichting van de Tinekeshoeve over. Christiaan du Croo kan wegens ziekte het werk voor de Tinekeshoeve niet meer aan. Hij overlijdt een jaar later, op 21 maart 1926. 


Cornelis Versluijs verliest hierdoor zijn werk. Hij kan gelukkig aan de slag bij suikerfabriek Hollandia aan de Arkelsedijk. Dat werk was volgens mijn moeder voor hem fysiek te zwaar, vooral tijdens de bietencampagne. Toen al had hij vaak last van zijn maag. Dat Drieënhuizen hem na enige tijd terugvraagt voor zijn oude werk als melkrijder is dan ook een uitkomst.

In diezelfde periode gaan de kinderen Versluijs geld inbrengen. Was Frits de eerste? Of mijn moeder?
Frits gaat naar de ambachtsschool waar hij de opleiding tot machinebankwerker volgt. In het digitale krantenarchief vind ik terug dat hij op 31 maart 1927 een getuigschrift krijgt. Hij is dan 17 jaar. Het is niet helemaal duidelijk of hij de dag- of de avondopleiding heeft gevolgd, en wanneer hij precies aan het werk gaat. Op de gezinskaart Versluijs staat als beroep: ‘fabrieksarbeider te Hardinxveld’, zonder data. Op 16 mei 1928 vertrekt hij naar Vlissingen, en op 6 november van datzelfde jaar komt hij weer terug, nog steeds als fabrieksarbeider. Blijkbaar is het lastig om vast werk te vinden.
Mogelijk is mijn moeder hem voor geweest met geld verdienen. Zij komt in 1926 van school en mag als meisje niet verder leren. Ze moet gaan werken, maar wil in elk geval géén dienstje. Zoals steeds meer meisjes in die jaren kiest ze voor een kantoorbaan, bij De Vries Robbé. Haar salaris draagt ze thuis af, aan haar ouders.  

Het gezin Versluijs krijgt op deze manier hogere inkomsten. Op 27 mei 1927 verhuizen ze naar een groter huis in de Keizerstraat. Op A190, in 1929 omgenummerd naar 30. Een huis met een tuintje, waar mijn moeder een eigen slaapkamer krijgt. Gerrit en Jannigje blijven met Gera in hun bovenwoning aan de Vissersdijk. Gera werkt inmiddels ook bij De Vries Robbé, net als haar even oude nichtje Jannigje.   
   
De weduwe van Christiaan du Croo verkoopt de Tinekeshoeve. Het complex krijgt in 1927 een nieuwe bestemming: de slagers van Gorinchem maken er een coöperatief slachthuis van. Gerrit Versluis wordt er ‘corveeër’, staat op zijn persoonskaart. Hij is inmiddels  67 jaar en dus eigenlijk wel aan zijn pensioen toe. Dat is niet goed geregeld, maar de weduwe Du Croo lost het creatief op. Hij krijgt van haar 5 gulden per week. Die haalt hij elke week op bij de notaris, in zijn nette pak. Daarnaast heeft hij drie gulden ‘ouderenrente’ - waarschijnlijk zijn officiële pensioenvoorziening - , plus het geld dat hij als corveeër verdient. Veel is het niet, maar hij komt ervan rond.