Frits heeft hem na de dood van zijn vader bewaard. Het is een kwetsbaar stukje papier en de tekst is deels onleesbaar, maar wat belangrijk was, is bewaard gebleven voor het nageslacht: ‘Unitas vandaag verloren van ….ten (onleesbaar) met 8-1. Gorcum in rouw zegt Gijs van de Buurman’.
Die Gijs is Gijs van Emmerik, een leeftijdgenoot van mijn moeder. Zijn vader, ook een Gerrit, had veel humor. ’s Zomers op het bankje buiten leek het wel cabaret, volgens mijn moeder. Gijs was niet helemaal goed. Hij ging soms in de tuin staan en riep dan ‘Ik wou dat het overal ging donderen en dat alle bomen omvielen’ of iets van die strekking. Maar hij deed geen vlieg kwaad. Blijkbaar was Gijs een groot fan van Unitas, de plaatselijke voetbalvereniging waar ook Rienus Nieuwstad sr. ooit voor speelde. Net als mijn eigen partner overigens. Zo blijft zoiets in de familie.
De brief gaat over koetjes en kalfjes. De kleine …. (Bep, denk ik, die dan een jaar of vijf is), een ‘lief klein ding’ dat goed met Cees (jr.) kan opschieten,
een ‘mooi zoodje voorn’ dat te vangen valt bij ‘de legger van de Sleeuwijkse
boot’. Serieus nieuws is er ook: er is iemand overleden, wie zullen we
nooit weten want zijn naam is weggebrand. Het pensioen van diens vrouw valt
mee, dat dan weer wel. En de toenemende werkloosheid baart vader Versluijs zorgen:
‘Gert als (?) het bij jullie daar ook zo is als hier met het werk dan is het er
ook niet best. Want hier komen er wekelijks nog maar steeds bij. Ceesje behoord
nu ook bij de werkelozen.’ Waar kennen we dat van?
Het is bijzonder om opeens een brief van je opa in handen te
hebben, terwijl je die opa zelf nooit hebt gekend. ‘Voor de Uiver’ staat nog
eens extra op de envelop. En als ik het goed heb, is dat er door mijn
moeder op gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten